
Siedzący tryb życia związany jest z licznymi niekorzystnymi konsekwencjami zdrowotnymi, w tym z ryzykiem rozwoju niesprawności i przedwczesnego zgonu.
Aktywność fizyczna, nawet u osób starszych, z których większość prowadzi siedzący tryb życia, związana jest z licznymi korzyściami zdrowotnymi. Ważne badanie amerykańskie, przeprowadzone w grupie osób w wieku 60 lat i więcej, wykazało związek niesprawności z czasem spędzanym w pozycji siedzącej. A dokładnie, ryzyko rozwoju niesprawności w zakresie podstawowych czynności dnia codziennego, takich jak mycie i ubieranie się, wzrastało wraz z każdą godziną spędzoną w pozycji siedzącej. Ryzyko pojawienia się niesprawności zależne było od ilości godzin spędzonych w pozycji siedzącej, nawet u osób uprawiających umiarkowany lub intensywny wysiłek fizyczny, zalecany w aktualnie obowiązujących wytycznych. A zatem, oznacza to, że u osób, które przez większość czasu prowadzą siedzący tryb życia, nawet jeśli podejmują intensywny wysiłek fizyczny, ryzyko rozwoju niesprawności nie jest zmniejszone. W przypadku osób starszych, u których obecne są schorzenia przewlekłe, przewlekły ból lub już rozwinęła się niesprawność, zamiast intensywnego wysiłku fizycznego, celem powinna być modyfikacja i ograniczenie siedzącego stylu życia (np. rozmów telefonicznych, oglądania telewizji, słuchania radio i czytania). Zastąpienie już tylko 30 minut siedzącego trybu życia poprzez niewielki wysiłek fizyczny jest związane z poprawą zdrowia fizycznego, co oznacza, że nawet drobne zmiany w nawykach i prowadzonym trybie życia mogą prowadzić do poprawy stanu zdrowia.
LINK DO ARTYKUŁU ORYGINALNEGO : Dunlop D.D., Song J., Arnston E.K., et al. “Sedentary time in US older adults associated with disability in activities of daily living independent of physical activity”. J Phys Act Health, 2015;12(1):93-101.