N. Veronese, B. Stubbs, L. Fontana, C. Trevisan, F. Bolzetta, M. De Rui, L. Sartori, E. Musacchio, S. Zambon, S. Maggi, E. Perissinotto, M.C. Corti, G. Crepaldi, E. Manzato, G. Sergi
J Am Med Dir Assoc. 2016;17(10):902-7
Obserwacyjne badanie prospektywne (okres obserwacji wyniósł 4,4 roku), którego celem była ocena czy zespół słabości jest związany ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na cukrzycę t2 (DM t2) wśród osób starszych mieszkających we własnych gospodarstwach domowych. W badaniu udział wzięło 1754 mężczyzn i kobiet po 65. r.ż. bez rozpoznanej DM t2 w momencie rozpoczęcia obserwacji.
Zespół słabości diagnozowany był w oparciu o kryteria Fried; dokonano podziału grupy na: osoby z zespołem słabości (spełnione ≥ 3 kryteria), osoby będące w grupie ryzyka (tzw. prefrailty, spełnione 1-2 kryteria) oraz osoby bez zespołu słabości (nie spełnione żadne kryterium). Cukrzycę w trakcie obserwacji rozpoznawano gdy: glikemia na czczo wynosiła ≥7,0 mmol/L, poziom glikowanej hemoglobiny (HbA1c) ≥6,5%, stosowane były leki przeciwcukrzycowe lub poziom glikemii w 2 godziny po doustnym obciążeniu glukozą wynosił ≥11,1 mmol/L. Wszystkie przypadki rozpoznania DM t2 zostały potwierdzone przez endokrynologów.
W momencie rozpoczęcia obserwacji prospektywnej badani z zespołem słabości (174 osoby) a). istotnie częściej byli otyli i mieli większy obwód pasa; b. istotnie częściej występowały u nich choroby sercowo-naczyniowe (w tym nadciśnienie tętnicze); c). mieli wyższe (ale wciąż w zakresie normy) wartości HbA1c i glukozy na czczo w porównaniu do osób z ryzykiem (prefrail, 830 osób) i bez podejrzenia zespołu słabości (750 uczestników). W okresie 4,4-letniej obserwacji cukrzycę t.2 rozpoznano u 265 osób. W modelu regresji logistycznej (po standaryzacji o potencjalne czynniki zakłócające), występowanie zespołu słabości i zespołu ryzyka rozwoju zespołu słabości (prefrailty), wiązało się z wyższym ryzykiem wystąpienia cukrzycy t.2 (odpowiednio OR (iloraz szans): 1,87, 95% CI: 1,31-2,13 dla zespołu słabości oraz OR: 1,6, 95% CI: 1,27-2,0 dla prefrailty, p<0,0001) w porównaniu do osób bez podejrzenia zespołu słabości.




Komentarz: Jest to pierwsze badanie mające na celu ocenę wpływu zespołu słabości na zachorowanie na cukrzycę t.2. W badaniu kohortowym obejmującym osoby starsze mieszkające we własnych gospodarstwach domowych, wykazano, że zespół słabości i ryzyko wystąpienia zespołu słabości (prefrailty) wiązały się z istotnym ryzykiem zachorowania na cukrzycę t.2 u kobiet i mężczyzn. Szczegółowe analizy wykazały, że występowanie zespołu słabości łączyło się z 87% ryzykiem, a zespołu prefrailty z 60% ryzykiem rozwoju DM t.2 niezależnie od obciążeń klinicznych i metabolicznych, które występowały u badanych osób w momencie rozpoczęcia badania. Co więcej, autorzy badania wskazali, że niektóre z kryteriów Fried prognozowały o rozwoju DM t.2, podkreślając, że ryzyko to było wyższe w przypadku obniżonego poziomu aktywności fizycznej.