Ocena masy mięśniowej w sarkopenii: od badań obrazowych do biomarkerów

M. Tosato, E. Marzetti, M. Cesari, G. Savera, R.R. Miller, R. Bernabei, F. Landi, R. Calvani

Aging Clin Exp Res Epub 2017 Feb 10

Proszę kliknąć tutaj, aby przeczytać pełne wersje artykułów

Sarkopenia obejmuje utratę masy mięśni oraz ich siły i funkcji w procesie starzenia. Dostępnych jest kilka metod szacunkowej oceny mięśni lub beztłuszczowej masy ciała. Znane narzędzia oceny to: techniki obrazowania ciała (np. rezonans magnetyczny,  tomografia komputerowa, absorpcjometria podwójnej energii promieniowania rentgenowskiego, ultrasonografia) , analiza bioimpedancji elektrycznej, pomiary parametrów antropometrycznych (np. obwód łydki, obwód ramienia mierzony w połowie ramienia) oraz biomarkerów. Zróżnicowanie badanych populacji i środowisk badawczych wpływa na określenie tego, która technika stanowić będzie “złoty standard”. Celem artykułu jest krytyczny przegląd dostępnych metod oceny masy mięśniowej, wskazanie silnych i słabych stron każdej z metod, a także wskazanie proponowanych obszarów ich zastosowań.

Komentarz: Niedawne, obowiązujące od 1.10.2016r. przydzielenie sarkopenii konkretnego kodu w 10 wersji Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10) z pewnością stanowić będzie dalszy impuls do rozwoju standardów badania przesiewowego, rozpoznawania i monitorowania sarkopenii.  W tej sytuacji, niezwykle istotne znaczenie ma ustanowienie międzynarodowego porozumienia dotyczacego rzetelnych, wiarygodnych i opłacalnych metod oceny masy mięśniowej w środowiskach badawczych i klinicznych.